تأثیر ایمان و کفر بر عمل انسان

«وَ مَنْ یَکْفُرْ بِالْإِیمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ‏»(مائده،آیه 5)؛

ایمان و کفر از نگاه نظام اخلاقی اسلام،دو قطب متقابل در هستی و وجود انسان است و از آنجا که هستی تنها در قالب دو جبهه حق و باطل معنا می گردد بدون اینکه واسطه ای میان آنها وجود داشته باشد،نگرش افراد و باورها،آرمان و خمیرمایه وجودی ایشان نیز در یکی از همین دو قالب خواهد بود که نتیجه یکی کفر و دیگری ایمان است.در این میان کفر ابتدائی موجب از بین رفتن ایمان فطری خواهد شد که حقیقت و روح انسان است و کفر ایجاد شده پس از دورانی از زندگی ایمان و عمل گذشته فرد را از بین خواهد برد و به دنبال از بین رفتن ایمان،ثواب عمل او نیز تباه خواهد شد.