محوریت امام معصوم در نظام اخلاقی

«قَالَ تِلْکَ خِیَارُ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ (ص) النُّمْرُقَةُ الْوُسْطَى یَرْجِعُ إِلَیْهِمُ الْغَالِی وَ یَنْتَهِی إِلَیْهِمُ الْمُقَصِّر»(وسائل الشیعه،ج1،ص79)؛اهل بیت و پیروان حقیقی ایشان وسط قافله اند که کوتاهی کننده یا افراط کننده باید بدان ها ملحق شوند.در نظام اخلاقی،از جمله ارکان سلوکی،محور قرار دادن امام در تمامی اعمال،افکار و همه روش هاست به نوعی که انسان سالک هرچه بیشتر به سمت امام سوق پیدا کند به جامعیت بیشتری خواهد رسید.انسان مادامی که به امام ملحق نگشته گرفتار افراط و تفریط خواهد بود و این از جمله ممیزات مهم شیعه و سنی است که شیعه حقیقی با اقتداء تام به امام از زیاده روی و تقصیر در افکار و عمل رها خواهد شد.