روایات «من بلغ» در سیر اخلاقی

«عَنْ هِشَامٍ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ بَلَغَهُ شَیْ‏ءٌ مِنَ الثَّوَابِ عَلَى (شَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَیْرِ) فَعَمِلَهُ کَانَ لَهُ أَجْرُ ذَلِکَ»(وسائل الشیعه،ج1،ص80)؛کسی که ثواب امری بدو برسد و انجام دهد،اجر آن را خواهد برد؛از جمله تسهیلات موجود در نظام اخلاقی دین،زمینه وسیع برای رشد و فرصت های انبوه در این زمینه است؛چراکه نیت و عزم بر عبودیت و اطاعت دستورات خداوند محور نظام اخلاقی بوده و هرگاه انسان در امورات روزانه خود نیز از چنین نیتی برخوردار باشد،بدون شک از ترقی معنوی برخوردار خواهد گشت.از جمله مصادیق این امر روایاتی است که بیان نموده اند اگر به شما برسد که فلان امر در پیشگاه خداوند محبوب بوده و دارای فضیلت است هرچند در واقع نیز چنین روایتی وارد نشده باشد،ثواب و رشد معنوی آن عمل به صاحب خود خواهد رسید؛چراکه او عزم عبودیت را در عمل خود دنبال می نموده است.