مراقبت شکم و قوای جنسی

«عَنْ مُفَضَّلٍ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏ إِیَّاکَ وَ السَّفِلَةَ فَإِنَّمَا شِیعَةُ عَلِیٍّ ع مَنْ عَفَّ بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ وَ اشْتَدَّ جِهَادُهُ وَ عَمِلَ‏ لخَالِقِهِ وَ رَجَا ثَوَابَهُ وَ خَافَ عِقَابَهُ فَإِذَا رَأَیْتَ أُولَئِکَ فَأُولَئِکَ شِیعَةُ جَعْفَرٍ ع»(وسائل الشیعه،ج1،ص87)؛شیعه حقیقی کسی است که فرج و شکمش را محافظت نموده و اهل جهاد باشد...؛فرج و شکم دو نقطه محوری برای دو شهوت غالب بر انسان است؛انسان ها همواره در معرض شهوت غذایی و جنسی قرار داشته و از منظر اخلاق شناسی دینی،بسیاری از آسیب های رفتاری انسان و لغزش های او،مستقیم یا غیر مستقیم به این او عامل بازمی گردد،از طرفی نیز کنترل این دو عامل که نقش ویژه ای در سلوک انسان خواهد داشت،نیازمند جهادی مستمر و عمیق است؛به همین سبب در ادامه روایت بدین زمینه نیز اشاره شده است.