«بُنِیَ الْإِسْلَامُ عَلَى خَمْسَةِ أَشْیَاءَ عَلَى الصَّلَاةِ وَ الزَّکَاةِ وَ الْحَجِّ وَ الصَّوْمِ وَ الْوَلَایَةِ قَالَ زُرَارَةُ فَقُلْتُ وَ أَیُّ شَیْ‌ءٍ مِنْ ذَلِکَ أَفْضَلُ فَقَالَ الْوَلَایَةُ أَفْضَلُ لِأَنَّهَا مِفْتَاحُهُنَّ وَ الْوَالِی هُوَ الدَّلِیلُ عَلَیْهِنَّ قُلْتُ ثُمَّ الَّذِی یَلِی ذَلِکَ فِی‌الْفَضْلِ فَقَالَ الصَّلَاةُ قُلْتُ ثُمَّ الَّذِی یَلِیهَا فِی الْفَضْلِ قَالَ الزَّکَاةُ لِأَنَّهُ قَرَنَهَا بِهَا وَ بَدَأَ بِالصَّلَاةِ قَبْلَهَا قُلْتُ فَالَّذِی یَلِیهَا فِی الْفَضْلِ قَالَ الْحَجُّ قُلْتُ مَا ذَا یَتْبَعُهُ قَالَ الصَّوْمُ الْحَدِیثَ»(وسائل الشیعه،ج1،ص14)؛
دین دارای ارکانی به محوریت امامت است که امام روح همه آنها را تشکیل می دهد و این ارکان هرکدام به نوبه خود دارای نقش علی حده و مجزایی در رقم زدن روح دین در زندگی فرد و اجتماعی است.بدون امام این کالبد تنها می تواند در بهترین صورت شکل ظاهری مناسبی به خود بگیرد و فاقد روح و حقیقت اسلام باشد،البته در میان ارکان دیگر همانطور که در روایت فوق نیز بیان گشته،افضلیت ها متفاوت است و نماز پس از ولایت نقش بی بدیل و بدون مانندی را داراست.
